Leki na nadciśnienie: rodzaje i dawkowanie
Nadciśnienie tętnicze jest jednym z najczęściej występujących schorzeń układu krążenia. Według danych Światowej Organizacji Zdrowia, dotyka ono około 1 miliarda osób na całym świecie. Jest to stan, w którym ciśnienie krwi utrzymuje się powyżej normy (120/80 mmHg) przez dłuższy czas. W dzisiejszych czasach coraz więcej osób boryka się z tym problemem ze względu na niezdrowy styl życia oraz stresujące warunki pracy.
Istnieje wiele czynników ryzyka dla rozwoju nadciśnienia tętniczego, takich jak otyłość, palenie papierosów czy brak aktywności fizycznej. Jednak główną przyczyną jest niewłaściwa dieta bogata w sól i tłuszcze zwierzęce oraz uboga w warzywa i owoce.
W leczeniu nadciśnienia bardzo ważne są odpowiednio dobrane leki antyhipertensywne. Dzięki nim możliwe jest obniżenie ciśnienia krwi do wartości prawidłowych lub bliskich normie u większości pacjentów.
Rodzaje leków stosowanych przy nadciśnieniu
Podstawowe grupy leków stosowane przy terapii nadciśnienia to:
- Diuretyki
- Beta-blokery
- Inhibitory ACE (enzymu konwertującego angiotensynę)
- Blokerzy kanału wapniowego
- Antagoniści receptora angiotensyny II.
Każda z tych grup leków działa na organizm w inny sposób, jednak wszystkie mają za zadanie obniżyć ciśnienie krwi i zmniejszyć ryzyko powikłań sercowo-naczyniowych. W przypadku nadciśnienia często stosuje się kombinację dwóch lub więcej leków, aby osiągnąć optymalne wyniki terapeutyczne.
Dawkowanie leków antyhipertensyjnych
Dawkowanie każdego z wymienionych wyżej leków jest indywidualnie dostosowywane przez lekarza do potrzeb pacjenta oraz stopnia nasilenia choroby. Ważnym czynnikiem wpływającym na dawkowanie jest również wiek oraz stan zdrowia ogólnego pacjenta.
Najczęściej stosowane diuretyki to m.in.: hydrochlorotiazyd czy furosemid. Działają one poprzez usunięcie nadmiaru płynów z organizmu, co przekłada się na obniżenie objętości krwi i tym samym spadek ciśnienia tętniczego.
Beta-blokery takie jak metoprolol czy bisoprolol działają poprzez blokowanie receptorów beta-adrenergicznych, co powoduje spadek częstości i siły skurczu serca oraz obniżenie ciśnienia krwi.
Inhibitory ACE (np. enalapryl czy ramipryl) hamują działanie enzymu odpowiedzialnego za wytwarzanie angiotensyny II – substancji zwężającej naczynia krwionośne. Dzięki temu dochodzi do rozszerzenia tętnic i zmniejszenia oporu przepływu krwi, a tym samym do obniżenia ciśnienia.
Blokerzy kanału wapniowego takie jak amlodypina czy felodypina blokują przepływ jonów wapnia przez błonę komórkową mięśnia sercowego i ściany naczyń krwionośnych, co prowadzi do ich rozkurczu i obniżenia ciśnienia tętniczego.
Antagoniści receptora angiotensyny II (losartan czy valsartan) również wpływają na układ reninowo-angiotensynowy poprzez blokowanie receptorów dla tej substancji. W efekcie następuje rozluźnienie naczyń krwionośnych i spadek ciśnienia tętniczego.
Zalecenia dotyczące przyjmowania leków
Aby terapia była skuteczna, ważne jest regularne przyjmowanie leków zgodnie z zaleceniami lekarza. Należy również pamiętać o tym, że zmiana dawki lub odstawienie leków bez konsultacji z lekarzem może prowadzić do pogorszenia stanu zdrowia.
W przypadku wystąpienia działań niepożądanych należy skontaktować się z lekarzem w celu dostosowania terapii lub ewentualnej zmiany preparatu na inny.
Zakończenie
Niezbędne jest regularne monitorowanie ciśnienia krwi oraz kontrola poziomów cholesterolu i glukozy we krwi u osób cierpiących na nadciśnienie tętnicze. Właściwie dobrana terapia farmakologiczna oraz odpowiednia dieta i aktywność fizyczna mogą znacznie poprawić jakość życia pacjenta i zapobiec powikłaniom sercowo-naczyniowym. Pamiętajmy więc o regularnych wizytach u specjalisty oraz przestrzeganiu jego zaleceń dotyczących przyjmowania leków antyhipertensyjnych.